سید حسن حسینی از زبان سید حسن حسینی

اشاره:

سيد حسن حسيني هستم، متولد 1335 محله سلسبيل تهران، بزرگ‌شده نازي‌آباد و نيروي هوايي، ديپلم طبيعي، ليسانس تغذيه، فوق‌ليسانس و دكتراي ادبيات دارم، و با زبانهاي عربي، تركي و انگليسي در حد استفاده از منابع و مآخذ و احيانا‌ً صحبت كردن و نوشتن آشنا هستم. تقريبا‌ً از سال 1352 نوشتن و سرودن را آغاز كردم.
بعد از انقلاب در سال 1358 با بقيه دوستان، حوزه هنر و انديشه اسلامي را كه بنيانگذار آن استاد محمدرضا حكيمي بودند و آقاي رستم فرد، آقاي تهراني، آيت‌الله امامي كاشاني، تقريبا‌ً مي‌شود گفت راه‌اندازي كرديم. من مسئول ادبيات و شعر حوزه بودم و آقاي امين‌پور و آقاي سليماني و دوستان ديگر، آقاي خسروجردي و آقاي صادقي در هنرهاي تجسمي و دوستاني مثل آقاي سراج و بعد آقاي نفر در زمينه موسيقي و بعد هم آقاي مخملباف در ادبيات داستاني تئاتر و بعد هم سينما.
تا سال 66 در حوزه هنري بودم، بعد هم به تدريس در دانشگاه الزهرا روي آوردم. از سال 67 در دانشگاه الزهرا تدريس كردم، عمدتا‌ً ادبيات فارسي و ادبيات عرب تدريس كردم. نزديك هفت سال در دانشگاه آزاد، به‌ويژه دانشگاه آزاد ورامين تدريس كردم. بعد خودم داوطلبانه تدريس را كنار گذاشتم. از سال 78 هم به دعوت آقاي خجسته و مدير وقت شبكه تهران حسين آقا حرمي و به وساطت و پايمردي آقاي هادي سعيدي در راديو هستم واحد ويرايش.
البته در زمان جنگ، سال 59 وقتي مي‌خواستم ازدواج كنم، دوره آموزشي بوديم كه جنگ شروع شد. بعد از اينكه دوره آموزش‌ام تمام شد با اينكه رشته‌ام، رشته بهداري بود راديو ارتش را به من سپردند كه آنجا افتخار آشنايي با دوست هنرمند و عزيزم حسين آقاجوادي را پيدا كردم. چند سالي آنجا با هم در مسائل تبليغي جنگ و ابلاغ برخي پيامها از راديو ارتش كار كرديم. تا بعد از آزادي خرمشهر هم يكي دو سال ماندم كه جنگ تمام شود، ديدم جنگ تمام‌شدني نيست. باز برگشتم به حوزه هنري، البته همان موقع هم به‌طور موازي در حوزه هنر و انديشه اسلامي هم بودم.
به هر حال نزديك به هفت هشت كتاب هم چاپ كردم. كتاب شعر هم‌صدا با حلق اسماعيل و گنجشك و جبرئيل را چاپ كردم. در زمينه ترجمه حمام روح، گزيده آثار جبران خليل جبران، شاعر و فيلسوف معاصر عرب را از عربي و انگليسي به فارسي ترجمه كردم. چون ايشان به دو زبان مي‌نوشتند. فن شعر استاد احسان عباس را به فارسي ترجمه و شرح كردم كه پايان‌نامه فوق‌ ليسانسم بود. بعد در زمينه سبك‌شناسي بيدل، سپهري و سبك هندي را كار كردم. پس از آن در زمينه ادبيات معاصر عرب، نگاهي به خويش را كه مصاحبه‌اي است با شاعران و نويسندگان معاصر عرب با آقاي موسوي بيدج با هم به صورت مشترك كار كرديم. كتاب براده‌ها را درآوردم كه مجموعه‌اي از تأملات اجتماعي و ادبي و مربوط به نقد ادبي است.
بعد كتاب تخصصي كه براي پژوهشگاه صدا و سيما كار كردم در سال 78، مشت در نماي درشت بود كه مقايسه ادبيات و سينماست از طريق معاني و بيان كه كتاب تشويقي سال هم شد. يك حج عمره هم از آنجا جايزه گرفتم كه البته پدرم رفت و خداوند رفتگان شما را بيامرزد پدرم مرحوم شدند. چندين ماليخوليا به قول سعدي گفتم. البته الان يكي دو تا كار هم در دست چاپ دارم كه بيشتر پژوهشي است. اين را هم اضافه كنم كه ديوان كامل بيدل را نزديك به سه هزار غزل براي سي.دي خواندم.
در واقع خوانش ديوان كردم. الان هم روي سبك‌شناسي قرآن، و زبان‌شناسي حافظ، مشغول كار پژوهشي هستم كه هفت هشت سالي است دارم كار مي‌كنم و افتخار هم دارم كه در راديو كارم ادامه همان كار دانشگاهم بوده، يعني تماس با ادبيات، تماس با زبان و تماس با دوستاني كه دغدغه ادبيات و دغدغه زبان دارند.

1.متن حاضر معرفي سيدحسن حسيني ده روز قبل از فوت ايشان است كه در جلسه آموزشي گلستان‌خواني در استديو14راديو تهران در جمع برنامه‌سازان اين شبكه با لسان خودشان بيان شد.